Janusz Krupski (1951-2010), kierownik Urzędu do Spraw Kombatantów i Osób Represjonowanych oraz współtwórca opozycji demokratycznej, redaktor „Spotkań”.
Urodził się 9 maja 1951 roku w Lublinie. Był absolwentem historii na Katolickim Uniwersytecie Lubelskim. Od lat 70. działał w opozycji demokratycznej i współtworzył podziemny ruch wydawniczy. W 1974 r. zainicjował udany sprzeciw wobec założenia na KUL-u SZSP. W latach 1977-1988 redaktor niezależnego pisma „Spotkania”. Za swoją działalność opozycyjną był wielokrotnie represjonowany i szykanowany przez funkcjonariuszy SB. W czasie stanu wojennego internowany. 21 stycznia 1983 został uprowadzony do Puszczy Kampinoskiej w rejon wsi Truskaw przez trzech funkcjonariuszy Samodzielnej Grupy „D” Departamentu IV MSW pod dowództwem kapitana Grzegorza Piotrowskiego, następnie oblany żrącym płynem, w wyniku czego doznał poparzeń I i II stopnia.
Na początku lat 80. koordynator Sekcji Historycznej przy Międzyzakładowym Komitecie Założycielskim NSZZ „Solidarność”, a później przy Zarządzie Regionu tegoż Związku w Gdańsku.
Pełnił funkcję eksperta nadzwyczajnej sejmowej komisji do zbadania skutków stanu wojennego (1992-1993) i Komisji Odpowiedzialności Konstytucyjnej (1993-1995).
W latach 90. był szefem wydawnictwa Editions Spotkania, a następnie członkiem kolegium redakcyjnego tygodnika „Spotkania”. Od 1993 do 2000 roku prowadził wydawnictwo „Krupski i S-ka”
Od roku 2000 do 2006 sprawował funkcję zastępcy prezesa Instytutu Pamięci Narodowej.
19 maja 2006 roku został kierownikiem Urzędu do Spraw Kombatantów i Osób Represjonowanych.
Od 1976 roku był członkiem honorowym KIK, współpracował z oddziałem lubelskim „Więzi”, był współtwórcą Związku Dużych Rodzin „Trzy Plus”
Zginął w katastrofie polskiego samolotu Tu-154M w Smoleńsku 10 kwietnia 2010.
16 kwietnia 2010 został pośmiertnie odznaczony Krzyżem Wielkim Orderu Odrodzenia Polski.